Å vise ære

Den livgivande skapande dynamikken i å vise ære.

Det å bli vist ære er ikkje noko ein kan kreve det er noko ein får.

Men dersom menneske ikkje kjenner til disse prinsippa så er det
noko vi vil gå glippet av.

I guds rike er det "protokollar".

Det vil sei en orden, ei rekkje av handlingar vi må følgje, går vi utanom
disse mister vi noke.
Derfor er det viktig at vi lærer slike "protokollar" mest for vår eigen del,
men også for å gi beskjyttelse for menneske rundt oss.

Til dømes har vi skikk og bruk dette lærer dei fleste i frå heimen sin.
Dette er oppdragelse, så kjem vi seinare med i foreningsliv eller lignande,
der har vi også visse reglar.

Om du har vore på eit kommunestyre møte ser du nye "protokollar" som
blir følgde og disse er strenge, her ser du ordenar for saksbehandlingar.
Du har lov om habilitet, er du habil eller innhabil i ei sak så kan det gi deg
rett til å vere med å avgjere ei sak eller ikkje.

Habilitet er ein rett du må vere ærleg med overfor deg sjølv, om du ikkje
kan avgjere den sjølv, må du få hjelp til å vurdere din habilitet.
Dersom du er med å avgjere ei sak og det seinare viser seg at du ikkje har
hadt habilitet er saks avgjersla ugyldig.
Derfor er det viktig at den enkelt er ærlig med dette, ellers rotar vi til
prosessar og gjer at folk må møte til ny avgjerelsar, noko som er fordyrande
og iriterande for dei som vert utsette for dette.

Kvar vill eg med alt dette?

Eg prøvar å synleggjere at samfunet rundtt oss har spelereglar som må følgast.
Norges lover inneheld alt som regulerer samfunets  "kan kan ikke"
Trafikkreglane er dei som gir raskast tragiske konsekvensar om vi ikkje overheld.


Protokollar har vi også i Guds rike, dei mest kjende er vel dei Ti Bud.
Disse regulerer våre liv på et sosialt plan.

Vi har også reglar for overføring av innsikt og velsignelse,som kan samanlignast
med det eg prata om i går, i forhold til det å vere lærevillig, lydhør og ydmyk.

Disse holdningar i våre liv vil vere sterkt avgjerande for utgangen av våre liv.

Det er derfor viktig at slike livsholdningar blir framelska i menneska vi har fått
betrudd oss, for at dei kan kome inn i sitt fulle potensiale og bli frigjorde til å
oppleve tilfredsstillelsen i å gå for egen maskin, sjølv kjenne Guds ledelse i sitt liv.
Og ved å vere i rett forhold til Gud og sine medmenneske, oppleve å stå i den
Allmektiges beskyttelse å livgivande skaperglede.

La den Allmektiges livgivande skaperglede gi deg en herlig dag.




 

 

Å vise ære

Frukta av å vise ære!

Eg vil ta eit døme frå mitt liv om kva som gir frukt og kva som ikkje gir frukt ang. å vise ære.

Som ung begyndte eg på eit av skipsverfta her.
 Der var det mange nye ting å lære, ting du måtte forholde deg til som du aldrig hadde sett før.
Arbeidsprosessar som hadde gått i arv i gennerasjonar.
Vi fikk bonus på lønna alt etter om vi holdt skjema og var innafor tidsramene.

Derfor var det viktig å flyte med i prosessane som vi lærde av dei eldre,
 du kunne ha idear om å  rasonalisere delar av oprasjonane.

Om disse ideane var prøvde før og ikkje vist seg å gi gevinst vart dei avviste,
men idear som var uprøvde vart utfordra, og du fikk ros om det gav gevinst
eller stryk om ikkje.

Dette gav ei utfordrande men svert spennande og intresang atmosfære med ein følelse av
å bli akseptert av dei eldre.
Truleg avdi eg hadde voks opp med mange sterke voksenpersonar rundt meg var eg trygg
i forhold til det å ta ros og ris av eldre personar.
Ein slik arbeids atmosfære er med på å elske fram det beste i ein person det utfordrar
tankane dine og du kjenner at du får ver i det maksimale av det du har av gaver og utrustning.

Det at vi som gamle og unge kunne flyte samen gjorde oss i stand til å hauste nye erfaringar.
Som gjorde oss samla og sterke, og om du var mjuk og lerevillig i iveren etter erfaringar
og med ein porsjon nyskjerrigheit fikk du lere nye ting, og du blei frigjord til sjølv å lære opp
andre og arbeidsoppgavene forandra seg i utfordring og vanskelegheitsgrad.

Ved å ære (respektere) dei som hadde gått føre deg og gjordt sine erfaringar fikk du all denne
 kunskapen gratis med på kjøpet, og du vart etter opplæringa sett til nye oppdrag der du hadde friheit til å gjer dine erfaringar kobla med de som var ein eldre gennerasjon sin erfaring.
På denne måten er arbeisplassar i stadig utvikling.
Slik er det også at samfunnet vært går vidarer, slik trur eg at det også kan overførast til Gud,s menigheit.

Å gi ære, å gi respekt, til dei eldre og til kvarandre gjer at du kan koble deg på ein strømm av erfaring,
velsignelse og liv som du ellers ikkje ville fått del i.

Å være i opposisjon mot ei slik ordning fører til at ein skjer seg av frå ein livsflom som gjer at ein må
"finne opp hjulet på nytt".

Ha en livgivande fruktfull god dag!

Å vise ære.

Kva var det Gud var oppteken med angåande disse"troens heltar"?

Det var det dei hadde gjordt i tru, det er dette Gud ønskjer at vi skall fokusere på,
det som er ære verdt, det er dette vi må sette opp som forbilde for våre liv.

Ein ung mann skal skrive ettermæle om sin far.

Han kunne skrive om farens lidenskaplige forhold til hundar, eller den strenge kustusen når far kom sliten heim frå arbeid og krevde stillheit for å kvile, noko som kunne gjor at dei som barn kunne
oppleve seg som ubetydelege og oversett av sin far.

Men han tok utgangspunkt i det faren hadde gjordt i tro til Gud for sin familie.

Faren hadde drøymt om å bli buss sjåfør i eit stort langdistanse selskap "Greyhound".
For ikkje å vere fraverande frå sin familie i fars annsvar og oppdragar ansvar,
valgte han ei mindre "gloriøs" karriære, han selgte bilettar handterte reisandes bagasje.

Kvar søndag tok han heile familien med til kirke, han sparte pengar for å sende alle barna sine til ein
kristen high school, fordi han ville at barna hans skulle få denne balasten i sine liv.

Gud ser ikkje på alt "nonsens" som vi har for oss, han ser på det som er gjordt i lydigheit til han.

Kong David som gjorde dei forferdeligaste ting får ettermæle av Gud "ein mann etter mitt hjerte".

Det er håp for oss alle om vi vil velge den gode vei, om vi vill slå følge med dei som er dei gode
eksempela for våre liv," fordi vi har denne sky av vitner som har gått føre oss, så la oss holde ut
og gjere det som er godt, det som er ære værdt.


 

Å vise ære

God morgen!
Ønskjer å ta opp tråden der vi slapp, det har vore ei hektisk tid, mange nye erfaringar gjordt.

Det som ligg meg på hjertet i dag er " kvifor har vi så sterke skiller mellom aldersgrupper".

Eg ønsker ikkje å debatere kvifor det er slik, men eg berre stadfester faktumet og spinne litt rundt kva det
kan få for konsekvensar i våre liv.

Gjennom heile Bibelen ser vi ein praksis om " å legge hendene på",
Dette var  far som gjorde overfor sønene sin når han var gamal og mett av dagar.
I Nytestamentleg tid ser vi den same praksis bli utøvd , eg vart sjølv velsigna av min bestefar då han var ein
gamal mann.
Kan fortsat hugse den spesielle følelsen og atmosfera  det var å verte kalla til romet hans fordi han
ville velsigne meg å legge hendene på meg.
Eg hadde stor respekt for bestefar fordi eg vaks opp i same hus, og vi var altid " gode bussa".

Kor mange som opplever slikt i dag veit eg ikkje, det er truleg berre i menigheits fellesskap av ulike slag at slike praksisar  er brukt.

Vi skal ikkje prøve å dekke alle aspekt av denne praksisen det vil føre for langt, men det som opptek meg
no er begrepet "å vise ære".

Kva ligg i det "å vise ære"?

Om vi les i Hebrearbrevet 11 i nye testamente lista over troens heltar Noa, Abraham, Isak, Jakob, Moses,
Kva vil du fokusere på?
Fokuserar du på det negative?

Vi har så lett for å bringe fram det som er ærelaust for det er det samfunnet vårt er oppteke av i dag.

Avisene skall jo fyllast og då er alt nytt godt nytt, det fyller i alle fall spaltene.

Langt fra alle aviser er slik men, dei store dei som ser seg sjølve som trend settarane, dei som blir reffererte
til av andre media.
Disse har med eller mot sin vilje under slagordet pressefriheit vore redskap til å forandre våre tankesett og
våre holdningar til nettopp dette "å vise ære".
Eg er ikkje ute etter å innføre sensur!
Men vi treng ein ny gennerasjon journalistar som i sitt hjerte ser og er seg bevist "vær varsom plakaten"
Og  har tanke for "å vise ære".

Vi har mange oppriktige og gode journalistar i dag men, vi ønskjer mange fleire som ikkje lar seg bøye av
press om kva som er salgsvare og ikkje.

Det kan seiast mykje om navnlista i Hebrearane 11.
Noa drakk seg full Abraham laug Jakob var en lurendreier Moses var en drapsmann